Het MCL is volop bezig met de voorbereidingen voor de nieuwbouw, die naar verwachting eind 2024 van start gaat. Het nieuwe gebouw, met onder andere OK en IC, komt rechts naast de hoofdingang voor de huidige spoedeisende hulp. Om ruimte te maken voor de nieuwbouw én te kunnen starten met de vergroening van het campusterrein, vinden er tussen 4 en 15 maart werkzaamheden plaatst op het terrein van MCL en Noorderbreedte Revalidatie.

Vandaag kreeg ik het mooie videoportret toegestuurd, dat Pjotr Schelling van Fotografie Community onlangs van mij maakte aan de Waddenzee bij Sexbierum. Pjotr had het videoportret gemaakt als onderdeel van het vandaag gehouden webinar van Fotografie Community.

Het blijft altijd wat vreemd en confronterend om mezelf in een video terug te zien en te horen. Het liefst sta ik aan de andere kant van de camera.

Bekijk de video: https://youtu.be/T1J7dxmp33Q

Ik ben al enkele dagen bezig met het schrijven van de teksten voor mijn fotoboek Heilzame tuinen - Ziekenhuiskamer als vogelkijkhut. Voor de inleiding (of 'proloog') gebruik ik fragmenten uit mijn blog 'Leukemie is NIET leuk'. Dat hield ik in 2018 bij tijdens mijn verblijf in het ziekenhuis wegens mijn acute leukemie. Dag voor dag ga ik nu langs. Ik lees nu alles vanaf het begin, elk blogbericht.

Het Dossier Nieuwbouw op de website van Medisch Centrum Leeuwarden (MCL) biedt informatie en updates over de bouw van de indrukwekkende nieuwbouw.

Ik ben trots! Vandaag kan ik de titel en de afbeelding van de boekomslag bekend maken! De definitieve titel van het boek over de tuinen in en rond Medisch Centrum Leeuwarden (MCL) is geworden: Heilzame tuinen met de ondertitel Ziekenhuiskamer als vogelkijkhut.

Voor de omslag maakte ik gebruik van een foto die Tim Jansma voor een interview van mij maakte in 'mijn' Mien Ruys-binnentuin in het MCL. Dat is de tuin waarop ik vijf jaar geleden uitkeek terwijl ik wegens acute leukemie was opgenomen op de afdeling Hematologische Intensive Care (HIC), onderdeel van het Oncologisch Centrum. Met deze tuin heb ik ervaren hoe goed groen kan doen.

Onze privétuin behoort tot de mooiste tuinen van de huurwoningen van Wonen Noordwest Friesland! Ik kreeg hierover zojuist telefonisch bericht. Op 7 november 2023 waren de huurders van de woningstichting uitgenodigd om een foto van hun tuin in te sturen voor de wedstrijd voor de mooiste tuin.

Als individu voel ik mij machteloos om bij te dragen aan een oplossing van het onbeschrijfelijk dramatische conflict in Israël en de Palestijnse gebieden. Wat ik wél kan doen is proberen om met dit blog objectieve informatie te bieden over de achtergronden van dit conflict dat al vele, vele jaren speelt. Een conflict waarbij de Palestijnen voortdurend worden vernederd en verdreven.

(Zet geluid aan!)
Het is wat druilerig weer, maar de tientallen huismussen in onze voortuin tsjilpen gezellig in de dichte begroeiing. Ze hebben hun buikjes alweer vol. Elke ochtend krijgen ze één handje gemengd vogelzaad op de voerplank. Zodra het licht wordt wachten ze ongeduldig tot ik kom.

Vanaf de bank geniet ik met een heerlijke mok vers gezette koffie van het vogelleven in onze natuurtuin.

Onder deze titel staat sinds vandaag een mooi interview met mij op de website van Frisia Groep, een familiebedrijf van groenspecialisten.

"Ik heb ervaren hoe goed groen kan doen"

Meindert van Dijk lag wekenlang in isolatie in het Medisch Centrum Leeuwarden. Een verwilderde binnentuin gaf hem letterlijk en figuurlijk uitzicht. Hij maakt nu een fotografieboek over (de waarde van) groen in en rond Fryslâns grootste ziekenhuis. Daarin komen ook de enkele duizenden m2 groene daken langs die Frisia Groep heeft aangelegd.

Het artikel wordt fraai geïllustreerd met een aantal door mijzelf gemaakte foto's.

Bij opruimwerkzaamheden kwam ik onderstaand artikel in Handhaving Magazine weer tegen. Het interview vond plaats in 2003. Intussen is er wel heel veel veranderd!

Tien jaar geleden wist Meindert van Dijk zeker dat hij geen spijt zou hebben van zijn overstap van politie naar de provincie Friesland. Na 20 jaar politieman te zijn geweest deed Van Dijk in 1993 in dit blad uitgebreid uit de doeken waarom hij de platte pet had afgezworen: ’Je kunt plotseling op een heel normale manier je werk doen. Niet meer knokken voor een plaats in de organisatie. Hier bij de provincie hoef ik mensen niet te overtuigen dat milieuwethandhaving belangrijk is’.

Van Dijk geeft ook weinig subtiel aan dat de bestuurlijke handhaving luxer is geouttileerd dan de strafrechtelijke. ’Je weet niet wat je overkomt. Je krijgt een fatsoenlijke kilometervergoeding in plaats van de 19 cent bij de politie, een eigen kamer, een computer een fototoestel’.